Tak, jak w większości szkół filozoficznych, tak i w naszej szkole filozoficznej przyjmujemy, że przyczyną ludzkiego cierpienia, zamętu i nieświadomości oraz trosk przeszkadzających żyć prawdziwie, są namiętności, a wśród nich m.in. wyolbrzymione obawy oraz chaotyczne pragnienia. Ich leczenie miało na celu osiągnięcie, wyzwalającego poczucie szczęścia, stanu eutymii — dobrostanu psychicznego polega-jącego na równowadze pomiędzy sercem i rozumem. U podstaw takiego działania leżało przeświadczenie, że w człowieku obecne są, co najmniej dwie jaźnie: rozumny umysł, który stoi na straży dobra i sprawiedli-wości, oraz siła uczuciowego zapału, która ma władzę nad ciałem i którą, ze względu na jej siedlisko, można nazwać krótko sercem. Jeżeli serce jest posłuszne umysłowi, to poprzez rozumne postępowanie, któremu towarzyszy stan równowagi i wewnętrzny spokój, może człowiek zapewnić sobie powodzenie w życiu. Natomiast, gdy nieokiełznane i krnąbrne serce wypowiada umysłowi posłuszeństwo i zaczyna samowolnie rządzić człowiekiem, nadużywając swojej cielesnej mocy, to wielokrotnie wpędza go w nieszczęścia i przyprawia o zamęt duchowy.

Dążąć do stanu równowagi człowiek uczy się kierować swoim sercem i rozumem. Symbolem tej równowagi jest rydwan opisany przez Platona w Fajdrosie. Innym ważnym elementem pracy nad własnym rozwojem jest uobecnianie siebie poprzez ćwiczenie uświadomionego mówienia.

Tomasz Femiak, Doradztwo filozoficzne, terapia filozoficzna, Poradnia filozoficzna, Akademia Doradcy filozoficznego, Filozoficzna Akademia Rozwoju Osobistego Ego Eimi